در این مقاله آزمون واگرایی L2 را جهت سنجش نمایی بودن دادههای سانسور تصادفی معرفی میکنیم. سپس توان این آزمون در تشخیص نمایی بودن داده ها را به روش شبیهسازی مونت کارلو با سایر آزمونهای رقیب شامل آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف، اندرسون-دارلینگ و کرامر فون-میزس که مبتنی بر تابع توزیع تجربی و آزمونهای مبتنی بر معیار اطلاع مورد مقایسه قرار میدهیم. نتایج مطالعات شبیهسازی نشان میدهد که آزمون پیشنهادی عموما عملکرد بهتری نسبت به سایر آزمونهای رقیب دارد.
هاشم زهی یاسر، امیرجهانشاهی سیدمهدی، دهقان محمدحسین. یک آزمون نیکویی برازش نمایی برای داده های سانسور شده تصادفی
با استفاده از واگرایی L2. اندیشه آماری. 1402; 28 (2) :147-159