|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
4 نتیجه برای واگرایی
وحیده احراری، سیمیندخت براتپور، آرزو حبیبی راد،
جلد 12، شماره 2 - ( 12-1397 )
چکیده
آنتروپی نقش اساسی در مباحث قابلیت اعتماد و مطالعات طول عمر سیستم‌ها ایفا می‌کند. در مطالعات اخیر توجه زیادی به استفاده از تابع چندک، خواص و کاربردهای آن به عنوان رویکردی جایگزین در تشخیص مدل‌های آماری و تحلیل داده‌ها شده است. در مقاله حاضر آنتروپی مانده تسالیس مبتنی بر تابع چندک معرفی و به بررسی خواص آن در مدل‌های پیوسته پرداخته می‌شود. با در نظر گرفتن توزیع‌های طول عمر خاص، صورت‌هایی بسته برای آنتروپی مانده تسالیس چندکی بدست آورده و خواص یکنوایی آنها را مورد مطالعه قرار داده و به مشخص‌سازی بر اساس این آنتروپی پرداخته شده است. همچنین اندازه واگرایی تسالیس بر مبنای تابع چندک و شکل چندکی آن برای متغیر مانده عمر بدست آورده می‌شود. در نهایت یک برآوردگر برای آنتروپی مانده تسالیس چندکی معرفی شده و با مطالعه شبیه‌سازی، عملکرد آن مورد بررسی قرار گرفته است.
عماد اشتری نژاد، یدالله واقعی، غلامرضا محتشمی برزادران، حمیدرضا نیلی ثانی، هادی علیزاده نوقابی،
جلد 13، شماره 1 - ( 6-1398 )
چکیده
در تحلیل سری‌های زمانی، بهتر است قبل از هرگونه تحلیلی، وابستگی داده‌ها مورد بررسی قرار گیرد. زیرا اگر داده‌ها از یکدیگر مستقل باشند، برازش مدل‌های متداول سری زمانی که مبتنی بر اصولی چون مانایی و وابستگی داده‌های زمانی است، اعتباری نخواهد داشت. ملاک واگرایی توان در سال‌های اخیر، اغلب برای آزمون نیکویی برازش مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله با تشکیل بردارهای مجاور mتایی و استفاده از نمادسازی جایگشت، آزمونی مبتنی بر ملاک واگرایی توان برای بررسی استقلال سری‌های زمانی معرفی می‌شود که به پارامتر کنترل کننده نوع آزمون بستگی دارند. پس از بدست آوردن توزیع حدی آماره آزمون، با استفاده از یک مطالعه شبیه‌سازی، خطای نوع اول و توان آزمون برای برخی از حالت‌های خاص پارامتر کنترل کننده نوع آزمون بدست می‌آید. به وسیله نتایج شبیه‌سازی نشان داده می‌شود که برای حجم نمونه نسبتا بزرگ به ازای تمامی مقادیر پارامتر کنترل کننده نوع آزمون خطای نوع اول آزمون به سطح اسمی آن نزدیک می‌شود و آزمون‌های خی-دو اصلاح شده، نسبت درستنمایی اصلاح شده و فریمن-توکی بیشترین توان را دارند.
مرتضی محمدی، مهدی عمادی، محمد امینی،
جلد 15، شماره 1 - ( 6-1400 )
چکیده
اندازه‌های واگرایی می‌توانند به عنوان معیارهای وابستگی در نظر گرفته می‌شوند و برحسب تابع چگالی مفصل بازنویسی شوند. در این مقاله، معیارهای وابستگی جفری و هلینجر با استفاده از روش تبدیل پروبیت بهبودیافته برآورد می‌شوند و سازگاری مجانبی آنها اثبات می‌گردد. علاوه‌براین، یک مطالعه شبیه‌سازی برای سنجش دقت برآوردگرها انجام شده است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهند که برای حجم نمونه کم یا شدت وابستگی ضعیف، معیار وابستگی هلینجر عملکردی بهتری نسبت به معیارهای وابستگی کولبک-لیب‌لر و جفری دارند. در انتها، کاربردی از روش‌های مورد بررسی در هیدرولوژی ارائه شده است.
امید خوارزمی، فائزه شیرازی نیا،
جلد 19، شماره 2 - ( 2-1404 )
چکیده
در این مقاله، با در نظر گرفتن اندازه‌های اطلاع کای-دو تعمیم‌یافته و کای-دو تعمیم‌یافته نسبی، نسخه‌های گسسته‌ای از این معیارهای اطلاع معرفی می‌شود. سپس تعمیم‌هایی از این کمیت‌های اطلاع بر اساس خاصیت تحدب آنها ارائه می‌شود. برخی از ویژگی‌های مهم این اندازه‌های جدید و روابط بین آنها مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
به‌علاوه، کارکرد این معیارهای جدید اطلاع برای برخی از مدل‌های شناخته‌شده و پرکاربرد در شاخه‌های نظریه کدگزاری و ترمودیناک از قبیل توزیع‌های اسکورت و اسکورت تعمیم‌یافته مطالعه می‌شود. در پایان هم دو کاربرد برای اندازه اطلاع معرفی شده کای-دو تعمیم‌یافته گسسته در زمینه ارزیابی کیفیت تصاویر بررسی می‌شود. علاوه بر این، نتایج به‌دست‌آمده از کارکرد این معیارها با عملکرد معیار مهم نسبت سیگنال به نویز پیک که یک کمیت شناخته‌شده در ارزیابی کیفیت تصاویر است، مقایسه می‌شوند. نشان داده می‌شود که اندازه واگرایی کای-دو تعمیم‌یافته عملکردی مشابه با معیار نسبت سیگنال به نویز پیک دارد و می‌تواند به‌عنوان یک معیار جایگزین به‌کار رود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
