وقتی یک سیستم مورد استفاده قرار می‌گیرد، تعیین قابلیت اطمینان این سیستم، یعنی احتمال این که از مدت زمان معینی بیشتر عمر ‌کند،  مورد علاقه است. از طرفی قابلیت اطمینان یک سیستم به ساختار و قابلیت اطمینان اجزای آن نیز بستگی دارد. بنابراین برای افزایش قابلیت اطمینان سیستم می‌توان قابلیت اطمینان اجزای آن را بهبود بخشید. برای این منظور لازم است فعالیت‌های تعمیر و نگهداری  انجام شود که خود منجر به افزایش هزینه‌ها خواهد شد. یک راه دیگر تغییر مکان اجزای سیستم‌ها است. در این مقاله با کمینه کردن هزینه و بیشینه نمودن قابلیت اطمینان یک سیستم سری-موازی، مکان اجزای سیستم و زمان بهینه نگهداری پیشگیرانه تعیین می‌شوند. در انتها، نحوه کاربست روش ارائه شده در یک مثال عددی نشان داده می‌شود.