با توجه به کاربردهای گسترده سیستم‌های نرم‌افزاری، لزوم تولید نرم‌افزارهای تقریبا بدون خطا و با کیفیت بالا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. قابلیت اعتماد نرم‌افزار یک رهیافت مهم برای ارزیابی کیفیت نرم‌افزار در نظر گرفته می‌شود. مدل‌سازی قابلیت اعتماد نرم‌افزار براساس فرایند پواسون ناهمگن یکی از روش‌های کاملا موفق در مهندسی قابلیت اعتماد نرم‌افزار می‌باشد. در این مقاله ابتدا مدل عمومی رشد قابلیت اعتماد بررسی می‌شود. سپس با در نظر گرفتن دو نوع خطای ساده و پیچیده و لحاظ کردن وابستگی بین خطاهای پیچیده و نیز تاخیر زمانی بین کشف و حذف خطاهای پیچیده به ارائه یک مدل تعمیم‌یافته قابلیت اعتماد نرم‌افزار پرداخته می‌شود. برآورد پارامترهای مدل پیشنهادی با استفاده از مجموعه داده‌های شکست دو پروژه نرم‌افزاری واقعی و از طریق نرم‌افزار انجام می‌شود. در پایان مدل پیشنهادی با دو مدل موجود با استفاده از معیارهای مختلف مقایسه می‌شود. نتایج نشان می‌دهد مدل ارائه شده در این تحقیق بر روی این مجموعه داده‌ها بهتر برازش شده، اطلاعات دقیق‌تری در مورد کیفیت نرم‌افزار ارائه می‌کند.