توجه به تابع مفصل به منظور مدل‌سازی ساختار وابستگی داده‌ها در دهه‌های اخیر بسیار رایج شده است. سه روش گشتاوری، ترکیبی و گشتاور مفصل برای برآورد پارامتر وابستگی تابع مفصل در حضور داده دورافتاده در این مقاله مورد نظر است. هرچند روش گشتاوری یک روش قدیمی است، اما گاهی اوقات این روش منجر به برآورد نامناسبی می‌گردد. در نتیجه، دو روش دیگر برآورد پارامتر بر پایه گشتاوری برای بهبود برآورد پارامتر در نظر گرفته شده‌اند. نتایج مطالعه شبیه‌سازی نشان داد که وقتی از روش گشتاور مفصل و روش ترکیبی برای مفصل در حضور داده دورافتاده استفاده می‌کنیم، میانگین مربع خطای به دست آمده کوچک‌تر است. همچنین روش گشتاور مفصل بهترین برآورد براساس میانگین مربع خطا است. در نهایت، نتایج عددی به دست آمده در یک مثال کاربردی به کار گرفته می‌شود.

در پژوهش‌های آماری، طرح‌های آزمایش، برای بررسی اثر متغیرهای کنترل بر پاسخ‌های خروجی به‌کار می‌روند. این روش‌ها مبتنی بر فرض نرمال‌بودن توزیع داده‌ها بوده و در مواجهه با نقاط دورافتاده با چالش‌های اساسی مواجه می‌شوند. مطالعه حاضر به مقایسه پنج رویکرد مختلف علاوه بر روش کلاسیک طرح آزمایش برای مقابله با این چالش می‌پردازد: روش‌های مقاوم‌سازی شامل هوبر، دو مربعی، میانگین جایگزین،  رتبه‌بندی و رگرسیون فازی.  با ارائه شواهد تجربی از داده‌های واقعی رشد گیاهچه و کیفیت جوشکاری، نشان داده می‌شود رگرسیون فازی می‌تواند به‌عنوان جایگزینی کارآمد برای روش‌های متداول در شرایط وجود نقاط دورافتاده مورد استفاده قرار گیرد. نتایج حاکی از آن است که رویکرد فازی نه‌تنها از روش کلاسیک طرح آزمایش، بلکه از روش‌های مقاوم‌سازی استاندارد نیز در مواجهه با داده‌های دورافتاده عملکرد بهتری دارد.