یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در بحث داده‌های سانسور فزاینده نوع دو، تعیین طرح برداشت است. طرح برداشت می‌تواند ثابت باشد یا به صورت تصادفی، برطبق  توزیع احتمال گسسته‌ای، انتخاب شود. در این مقاله ابتدا، دو توزیع توأم گسسته برای برداشت‌های تصادفی تحت توزیع طول عمر وایبل دو پارامتری معرفی می‌شوند. روش‌های پیشنهادی مبتنی بر  فواصل نرمالیده  آماره‌های مرتب سانسور فزاینده نوع دو نمایی است. همچنین  امید ریاضی زمان مورد انتظار تحت روش‌های پیشنهادی به دست آمده  است. برآورد پارامترها بر اساس روش‌های ماکسیمم درستنمایی، کمترین توان های دوم و ماکسیمم حاصل‌ضرب فاصله‌ای حاصل می شوند. در ادامه، با استفاده از روش‌های  شبیه‌سازی مونت کارلو،  الگوهای برداشت پیشنهادی با الگوهای برداشت یکنواخت گسسته، دوجمله‌ای و طرح‌های برداشت ثابت از لحاظ اریبی، مجذور میانگین مربع خطای برآوردگرها و امید ریاضی زمان کل مورد انتظار آزمایش مقایسه می شوند. همچنین، نسبت امید ریاضی زمان مورد انتظار تحت سانسور فزاینده نوع دو نیز به، حالت بدون برداشت بررسی می‌شود. سرانجام، عملکرد رهیافت‌های پیشنهادی، در یک مجموعه داده  واقعی  نشان داده می‌شود.