برای آزمون فرضیه همگنی مدل­های آمیخته، معمولا از آزمون نسبت درستنمایی اصلاح شده که مبتنی بر افزودن یک تابع تاوان مناسب به تابع لگ درستنمایی می­باشد، استفاده می­شود. کارایی این آزمون به شدت تحت تاثیر شکل تابع تاوان انتخابی است. انتخاب تابع تاوان در این نوع آزمون معمولا براساس پرهیز از پیچیدگی و میسر بودن برآورد پارامترها صورت می­پذیرد، که لزوما نتایج مطلوبی به دنبال ندارد. در این مقاله یک تابع تاوان جامع در نظر گرفته شده است، که دارای یک پارامتر تعیین کننده شکل است. سپس پارامتر تعیین کننده شکل این تابع با استفاده از رهیافت بیزی، به صورت پسینی برآورد شده­ اند. نشان داده شده است که رهیافت بیزی پیشنهادی در برآورد پارامترهای مدل، در مقایسه با رهیافت بسامدی، به مراتب کارایی مطلوب تری دارد. این کارایی خصوصا در شرایط شناخت ناپذیری توزیع آمیخته که روش­های بسامدی کارایی اندکی دارند، بیشتر است.

در این مقاله، استنباط ناپارامتری در سیستم‌های منسجم  k  مولفه‌ای هنگامی که داده‌های طول عمر سیستم، سانسور شده فزاینده نوع دو هستند مورد مطالعه قرار گرفته است. در این سیستم‌های منسجم، فرض می‌شود ساختار و اثر مشخصه سیستم مشخص هستند. بر اساس داده‌های طول عمر سیستم سانسور شده فزاینده نوع دو، بازه‌های اطمینان ناپارامتری برای چندک‌های توزیع طول عمر مولفه‌ها محاسبه شده‌ است. همچنین، حدود تحمل برای توزیع طول عمر مولفه‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. بازه‌های اطمینان ناپارامتری برای چندک‌ها و حدود تحمل بر اساس دو روش، روش تابع توزیع و روش ماتریس آمیخته W محاسبه شده است. برای تشریح بیشتر روش‌های بازه‌های اطمینان معرفی شده، سه مثال عددی ارائه و مورد بررسی قرار گرفته است.