در این تحقیق، روش نگهداری و تعمیرات یک سیستم مورد بررسی قرار گرفته است. این سیستم در لحظه شروع در وضعیت یک بوده که در آن سیستم کاملا سالم و نو فرض می‌شود. پس از مدت زمانی تصادفی، سیستم خراب و به وضعیت تعمیر می‌رود و پس از آن دوباره شروع به کار می‌کند. اما در این وضعیت طول عمر سیستم به طور تصادفی کمتر از طول عمر آن در وضعیت اولیه خواهد بود. پس از خرابی مجدد سیستم، دوباره تعمیر شده و با طول عمر به طور تصادفی کمتر از طول عمر قبل شروع به کار می‌کند. در نهایت پس از خرابی مجدد سیستم، بررسی می‌گردد که آیا بایستی سیستم اسقاط شده یا بطور اساسی تعمیر گردد. در حین کارکرد سیستم می‌توان از روش‌های نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه جهت افزایش طول عمر سیستم بهره برد. چون این اقدامات هزینه‌بر بوده، در این مقاله به ارائه روشی برای بهینه سازی هزینه نگهداری و تعمیر پیشگیرانه پرداخته می‌شود. سپس با ارائه مثالی کاربردهای این روش در سیستم‌هایی با توزیع‌های مختلف آماری نشان داده می‌شود.