در تحلیل داده های بقا، هنگامی که نسبتی از افراد شفایافته هستند و زمان های رخداد پیشامد با یکدیگر همبسته می باشند، از مدل شکنندگی شفایافتگی استفاده می شود. در این مقاله هدف تحلیل دو نوع شکنندگی همبسته از دیدگاه بیزی در مدل شفایافتگی ناآمیخته برای مجزا کردن اثرات تصادفی اختصاصی و مشترک موجود بین آزمودنی ها می باشد، این مدل ها عبارتند از: (1) مدل شکنندگی همبسته شفایافتگی (2) مدل شکنندگی همبسته شفایافتگی با زمان پیشرفت. در این مدل ها تابع درستنمایی را براساس تابع نمایی تکه ای فرمول بندی نموده و پارامترهای آنها را با رهیافت بیز سلسله مراتبی برآورد می کنیم. از آنجایی که توزیع های پسینی دارای فرم بسته نمی باشند، برآورد مشخصات توزیع های پسینی با بکارگیری روش های مونت کارلوی زنجیر مارکوفی به دست می آیند. برای مقایسه مدل شکنندگی همبسته کاکس را بکار می بریم. براساس معیار اطلاع کیبش مدل های شکنندگی همبسته شفا یافتگی به مدل شکنندگی همبسته کاکس برتری دارند. در انتها داده های پیوند قرینه دو طرفه مورد تحلیل قرار می گیرد.

مدل‌های تحلیل بقا معمولا براساس فرض همگن بودن جامعه مورد مطالعه قرار می گیرند. این در حالی است که به دلیل اثرات تصادفی فردی غیرقابل مشاهده، چنین فرضی اغلب واقع گرایانه نیست. در واقع عدم در نظر گرفتن اثرات فردی در تحلیل بقا منجر به نتایج غیرواقعی می‌شود. لذا در این حالت مدل‌های آمیخته با اثرات تصادفی پیشنهاد می‌شوند که در تحلیل بقا به مدل‌های شکنندگی مشهور هستند. در این مقاله توزیع خانواده واریانس توانی به عنوان خانواده کلی و توزیع‌های گاما و وارون گاوسی به عنوان دو حالت خاص برای اثرات شکنندگی تصادفی معرفی و ارزیابی می‌شوند. سپس با استفاده از مدل‌های شکنندگی پارامتری خطرات متناسب با توزیع وایبل برای مخاطره پایه و توزیع گاما و وارون گاوسی برای اثرات شکنندگی، داده‌های مربوط به بقای مبتلایان به سرطان کولورکتال تحلیل شده‌اند