امروزه استفاده از روش‌های مختلف سانسور در آزمون‌های قابلیت اعتماد در صنعت و آزمون‌های زمان - بقا در آزمایشات کلینیکی فراگیر شده است. یکی از این روش‌های سانسور، سانسور پیش‌رونده‌ نوع I و II است. استفاده از این نوع سانسورها، معایبی نیز به همراه دارد. در این مقاله تلاش می‌شود با ایجاد تغییراتی در سانسور پیش‌رونده نوع I، معایب آن کاهش یابد و همچنین یک طرح کلی ارائه گردد که سانسور پیش‌رونده نوع II را نیز شامل گردد. این کار از این طریق صورت می‌پذیرد که برخلاف قبل، تعداد برداشت و زمان برداشت متغیرهای تصادفی در نظر گرفته می‌شوند. ابتدا به معرفی سانسورهای پیش‌رونده نوع I، II و دو نوع از تعمیم‌های آن‌ها پرداخته می‌شود، سپس روش سانسور جدید بر پایه‌ سانسور پیش‌رونده نوع I توضیح داده و تابع چگالی احتمال آن بیان می‌گردد. چند حالت خاص آن نیز معرفی می‌شود و در پایان، پیرامون پارامترهای مدل استنباط آماری انجام می‌شود و در ادامه الگوریتم شبیه‌سازی سانسور جدید ارائه و برای مقایسه این طرح سانسور تعمیم‌یافته با روش‌های سانسور رایج، از شبیه‌سازی استفاده خواهد شد.

در این مقاله، یک روش کلی برای انجام آزمون نیکویی برازش برای خانواده‌ توزیع‌های مکان-مقیاس با استفاده از داده‌های سانسور شده‌ فزاینده‌ نوع دوم ارائه و ویژگی‌های آن بررسی می‌شود. سپس با به‌کار گیری شبیه‌سازی مونت‌کارلو، توان این آزمون با توان برخی از آزمون‌های موجود، برای فرضیه‌ گامبل بودن مقایسه می‌شود. سرانجام از آزمون ارائه شده برای برازش توزیع به یک مجموعه از داده‌ واقعی استفاده می‌شود.