امروزه استنباط براساس نمونه‌­های سانسور شده توسط پژوهش­­‌گران زیادی مورد مطالعه قرار گرفته است. یکی از معمول‌­ترین روش‌­های سانسور، سانسور فزاینده نوع دو از راست است.  در این روش از سانسور، n‎ واحد در آزمایش قرار می­‌گیرند و در زمان از کارافتادگی هر واحد تعدادی از واحدهای باقیمانده از آزمایش خارج می‌شوند. این کار ادامه می‌یابد تا به ازای یک مقدار از قبل تعیین شده مانند ‎m، زمان‌های از کارافتادگی m واحد ثبت شوند و سپس آزمایش خاتمه می­‌یابد. برای تعیین بهترین تعدادی که در ابتدا برای واحدهای تحت آزمایش قرار می‌گیرند معیارهای متفاوتی می‌توان در نظر گرفت که یکی از مهم‌ترین آن‌ها معیار هزینه است. در این مقاله با در نظر گرفتن تابع هزینه و توزیع وایبل برای طول عمر داده‌های مورد بررسی و طرح‌های سانسور مختلف، به تعیین بهترین مقدار برای اندازه نمونه اولیه یعنی ‎n پرداخته می‌شود. به‌منظور ارزیابی نتایج بدست آمده یک مثال عددی براساس داده‌های واقعی ارائه شده‌‌ است.