یکی از نقایص سانسور فزاینده نوع دو، نامحدود بودن زمان انجام آزمایش است. به همین دلیل طرح جدید سانسور هیبرید فزاینده نوع دو در سال‌های اخیر مورد توجه آماردانان قرار گرفته است. در این مقاله تحلیل داده‌های سانسور هیبرید فزاینده نوع دو، زمانی که داده‌ها از توزیع نیمه‌لوژستیک پیروی کنند ارائه می‌شود. برآوردهای ماکسیمم درستنمایی و ماکسیمم درستنمایی تقریبی پارامتر و برآورد بیزی پارامتر با دو روش تقریب لیندلی و زنجیر مارکوفی مونت کارلو محاسبه می‌شود. بازه‌های اطمینان مجانبی، بوت استرپ و بیزی ارائه می‌شوند. با استفاده از روش شبیه‌سازی مونت کارلو، برآوردهای مختلف نقطه‌ای و بازه‌ای پارامتر مقایسه می‌شوند. به‌علاوه نحوه کاربست روش‌های برآورد معرفی شده در یک مثال عددی نشان داده می‌شود.

در این مقاله، کوچکترین ناحیه اطمینان برای پارامترهای مکان و مقیاس توزیع نمایی دوپارامتری به دست می‌آید. برای این منظور از روش‌های بهینه سازی مقید استفاده می‌شود. با ارائه کمیت‌های محوری مناسب، ابتدا ناحیه اطمینان متعادل را پیدا کرده و سپس با مینیمم کردن مساحت ناحیه اطمینان با استفاده از روش لاگرانژ، کوچکترین ناحیه اطمینان به دست خواهد آمد. دو مثال عددی برای تشریح روش‌های پیشنهادی ارائه می‌شوند. در پایان، کاربرد نواحی اطمینان پیشنهادی در انجام آزمون فرض‌های همزمان و محاسبه کران اطمینان برای هر تابعی از پارامترها، مورد مطالعه قرار می‌گیرند.