فرض کنید دو گروه از متغیرهای تصادفی مستقل نمایی در اختیار است که اولین گروه دارای نرخ خطرهای متفاوت و دیگری دارای نرخ خطرهای مشترک ثابت هستند. در این مقاله، ترتیب های تصادفی متفاوتی میان فواصل نمونه ای فوق مورد بررسی قرار گرفته و شرایط لازم و کافی برای معادل بودن برخی از این ترتیب های تصادفی معرفی شده است. همچنین برای حالت خاص، زمانی که حجم نمونه برابر دو باشد نشان داده شده که تابع نرخ خطر دومین فاصله نمونه ای، در معکوس بردار نرخ های خطر آن ها شور-کاو است

امروزه استفاده از روش های مختلف نمونه گیری بر اساس طرح سانسورهای متفاوت در مطالعات مربوط به طول عمر سیستم های مهندسی و آزمایش های صنعتی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. در این مقاله مدل تطبیقی از سانسور فزاینده نوع 1 معرفی شده است. فرض شده است تعداد شی هایی که در یکی از مراحل آزمایش خارج می شوند، متغیری تصادفی و وابسته به زمان  و بردار رخدادها و همچنین تعداد سانسور شده های قبلی باشد. نتایج توزیعی در حالت کلی به صورت تحلیلی و صریح به دست آمده است. نشان داده شده است برآوردگر درستنمایی ماکسیمم بر اساس طرح جدید منطبق با سانسور فزاینده نوع 1 معمولی است . در پایان مقاله برای تشریح بیشتر و مقایسه، مطالعه شبیه سازی برای توزیع نمایی یک پارامتری انجام شده است

در این مقاله توزیعی جدید بر مبنای توزیع وایبول ارائه  می‌شود. این توزیع دارای سه پارامتر است که نرخ شکست‌های صعودی، نزولی، وان شکل، تک‌مدی و صعودی نزولی صعودی را شامل می‌شود. سپس خواص  توزیع مورد بررسی قرار می‌گیرد آنگاه با استفاده از یک مجموعه  داده واقعی ویژگی‌های آن با برخی از تعمیم‌های توزیع وایبول مقایسه می‌شود.

با توجه به کاربردهای گسترده سیستم‌های نرم‌افزاری، لزوم تولید نرم‌افزارهای تقریبا بدون خطا و با کیفیت بالا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. قابلیت اعتماد نرم‌افزار یک رهیافت مهم برای ارزیابی کیفیت نرم‌افزار در نظر گرفته می‌شود. مدل‌سازی قابلیت اعتماد نرم‌افزار براساس فرایند پواسون ناهمگن یکی از روش‌های کاملا موفق در مهندسی قابلیت اعتماد نرم‌افزار می‌باشد. در این مقاله ابتدا مدل عمومی رشد قابلیت اعتماد بررسی می‌شود. سپس با در نظر گرفتن دو نوع خطای ساده و پیچیده و لحاظ کردن وابستگی بین خطاهای پیچیده و نیز تاخیر زمانی بین کشف و حذف خطاهای پیچیده به ارائه یک مدل تعمیم‌یافته قابلیت اعتماد نرم‌افزار پرداخته می‌شود. برآورد پارامترهای مدل پیشنهادی با استفاده از مجموعه داده‌های شکست دو پروژه نرم‌افزاری واقعی و از طریق نرم‌افزار انجام می‌شود. در پایان مدل پیشنهادی با دو مدل موجود با استفاده از معیارهای مختلف مقایسه می‌شود. نتایج نشان می‌دهد مدل ارائه شده در این تحقیق بر روی این مجموعه داده‌ها بهتر برازش شده، اطلاعات دقیق‌تری در مورد کیفیت نرم‌افزار ارائه می‌کند.

در این مقاله ضمن یادآوری تابع چندک، برخی از اندازه‌های قابلیت اعتماد مبتنی بر آن بازنویسی شده، سپس  آنتروپی مانده‌ی تجمعی پویا را بر اساس تابع چندک به دست آورده و برخی از ویژگی‌های آن مطالعه  شده است. در ادامه توزیع‌های آماری یکنواخت، نمایی و پارتو بر اساس آنتروپی مانده‌ی تجمعی پویا مبتنی بر تابع چندک  مشخص‌سازی شده است.  آنگاه  برآوردگر ساده‌ای برای این آنتروپی معرفی و رفتار آن برای توزیع نمایی بررسی شده است. در انتها نیز بحث و نتیجه‌گیری ارائه شده است.

در این مقاله یک توزیع دو پارامتری جدید به عنوان تعمیمی از توزیع لیندلی، تحت عنوان توزیع لیندلی لگاریتمی با تابع نرخ شکست صعودی و وانی شکل معرفی می‌شود. توزیع جدید از ترکیب توزیع لیندلی و توزیع لگاریتمی به‌دست می‌آید. چندین ویژگی از توزیع جدید از جمله تابع چگالی، تابع نرخ شکست، چندک‌ها و گشتاورها محاسبه می‌شود. برآورد ماکسیمم درستنمایی با استفاده از الگوریتم EM به‌دست می‌آید. در نهایت برتری این توزیع نسبت به توزیع لیندلی، با استفاده از دو سری داده واقعی نشان داده می‌شود.

سیستم قابل تعمیری را در نظر بگیرید که از زمان صفر شروع به کار کند، به محض از کار افتادن با یک مولفه از نوع خودش تعویض می‌شود یا تعمیر شده و دوباره به فعالیت خود ادمه می‌دهد. در این مقاله فعالیت این سیستم در حالت‌های مختلف برحسب نوع تعمیر در نظر گرفته و برای هر حالت مدل احتمال و تابع درستنمایی برای فرآیند تعمیرات در بازه‌ای با طول معین، تحت عنوان سانسور پنجره‌ای، به‌دست آورده می‌شود. با توجه به اینکه مدل‌های حاصل به توزیع اولیه طول عمر مولفه بستگی دارند، با فرض اینکه این توزیع نمایی باشد، برآورد ماکسیمم درستنمایی و میزان اطلاع فیشر برای برخی از حالت‌ها محاسبه شده است. بدیهی است در صورت تعمیرکامل، مدل تحت مطالعه منطبق با ساختار احتمال یک فرایند تجدید است.

در این مقاله روش دنباله‌ای محض برای برآورد پارامتر مقیاس توزیع نمایی وقتی که تابع ریسک توسط مقدار ثابت از پیش تعیین شده‌ای کران‌دار شده باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله فرم‌های بسته‌ای برای امید ریاضی و ریسک متغیر توقف و همچنین برآوردگر مبتنی بر آن به‌دست می‌آید. همچنین برای بهبود عملکرد برآوردگر پارامتر مقیاس، قاعده توقف تعدیل یافته معرفی می‌شود به‌طوری‌که تابع ریسک تحت آن به‌طور یکنواخت توسط مقدار از پیش تعیین شده کران‌دار گردد. در نهایت برای نشان دادن درستی آنچه به‌صورت نظری ارائه شده شبیه‌سازی‌هایی انجام می‌شود.

سیستم‌های (n-k+1) از n یکی از مهمترین انواع سیستم‌های منسجم هستند که کاربردهای زیادی در زمینه‌های مختلف مهندسی دارند. در این مقاله متغیر تعمیم زمان از کار افتادگی واحدهای شکست خورده سیستم‌های (n-k+1) از n هنگامی که سیستم در زمان t>0 از کار افتاده باشد، مورد مطالعه قرار می‌گیرد. ابتدا سیستم‌های موازی شامل دو واحد تبادل‌پذیر را در نظر گرفته و با استفاده از تابع مفصل فارلی-گامبل-مورگنسترن رفتار تابع میانگین زمان از کارفتادگی واحدهای شکست خورده سیستم مورد بررسی قرار می‌گیرد. سیستم‌های (n-k+1) از n با واحدهای تبادل‌پذیر را در بخش بعدی در نظر گرفته و در ادامه برخی ویژگی‌های ترتیب تصادفی تعمیم زمان از کار افتادگی برای این نوع سیستم‌ها بر اساس یک یا دو نمونه ارائه می‌شود.

 در این مقاله به مقایسه تصادفی طول عمر سیستم‌های موازی با مؤلفه‌های غیر همگن از توزیع پارتو بر حسب ترتیب تصادفی ستاره و ترتیب تصادفی محدب پرداخته می‌شود. ثابت خواهد شد که طول عمر یک سیستم موازی با مؤلفه‌های مستقل غیر همگن از مدل پارتو بر حسب ترتیب تصادفی محدب، همیشه کمتر از طول عمر یک سیستم موازی دیگر با مؤلفه‌های مستقل همگن از مدل پارتو است. همچنین تحت یک شرط کلی روی پامترهای مقیاس نتیجه‌ای در ارتباط با ترتیب تصادفی ستاره اثبات می‌شود.

در این مقاله ابتدا به معرفی اندازه نادرستی کریج به عنوان تعمیمی از آنتروپی شانون پرداخته شد سپس اندازه نادرستی گذشته عمر براساس مفهوم تابع چندک بازنویسی شده است. در ادامه مشخص‌سازی‌هایی برای توزیع‌های طول عمر با خاصیت نرخ شکست وارون متناسب براساس اندازه نادرستی گذشته عمر چندکی ارائه شده است. همچنین رده توزیع‌های طول عمر دارای خاصیت اندازه نادرستی گذشته عمر صعودی (نزولی) و ویژگی‌هایی از آن مورد بررسی قرار گرفته است. بعلاوه با ارائه مثالی از داده‌های واقعی، کاربردی از اندازه نادرستی چندکی بیان شده است.

یک سیستم مشتمل بر ‎n‎ ‏‎ ‎مولفه‎ مستقل دو وضعیتی را در نظر بگیرید. فرض کنید ‏هر مولفه دارای یک وزن تصادفی بوده و سیستم در زمان ‎‎t‎‎ ‏‎ ‎کار ‎‏‌کند‎ هرگاه مجموع وزن مولفه‌های فعال آن در این زمان‏، بزرگتر از مقدار از پیش تعیین شده ‎‎k‎‎ ‏‎ ‎باشد.‎ چنین سیستمی را سیستم ‎‎k‎‎‏-از-‎‎n‎‎ ‏‎ ‎وزنی‎ تصادفی می‌نامیم. در این مقاله‏، به کمک ترتیب‌های تصادفی‏، نحوه تاثیر وزن و قابلیت اعتماد مولفه‌های یک سیستم ‎‎k‎‎‏-از-‎‎n‎ ‏‎ ‎وزنی‎ تصادفی را بر طول عمر آن بررسی کرده و نشان داده‌ایم که با افزایش وزن و قابلیت اعتماد مولفه‌ها‏، طول عمر سیستم نیز افزایش می‌یابد. هم‌چنین نشان داده‌ایم که بهترین سیستم ‎‎k‎‎‏-از-‎‎n‎‎ ‏‎ ‎وزنی‎ تصادفی زمانی ایجاد می‌شود که مولفه‌های با وزن بیشتر‏، دارای قابلیت اعتماد بیشتری نیز باشند. به کمک تناظر بین سیستم‌های ‎‎k‎‎‏-از-‎‎n‎‎ ‏‎ ‎وزنی و ‎منسجم‏،‎ تابع قابلیت اعتماد و میانگین زمان خرابی یک سیستم ‎‎k‎‏-از-‎‎n‎‎ ‏‎ ‎وزنی‎ تصادفی را برحسب قابلیت اعتماد سیستم‌های منسجم بیان کرده‌ایم. علاوه بر این‏، یک الگوریتم برای شبیه‌سازی میانگین زمان خرابی سیستم‌های ‎‎k‏-از-‎‎n‎‎ ‏‎ ‎وزنی‎ تصادفی‏، ارایه و پیاده‌سازی کرده‌ایم.

آنتروپی نقش اساسی در مباحث قابلیت اعتماد و مطالعات طول عمر سیستم‌ها ایفا می‌کند. در مطالعات اخیر توجه زیادی به استفاده از تابع چندک، خواص و کاربردهای آن به عنوان رویکردی جایگزین در تشخیص مدل‌های آماری و تحلیل داده‌ها شده است. در مقاله حاضر آنتروپی مانده تسالیس مبتنی بر تابع چندک معرفی و به بررسی خواص آن در مدل‌های پیوسته پرداخته می‌شود. با در نظر گرفتن توزیع‌های طول عمر خاص، صورت‌هایی بسته برای آنتروپی مانده تسالیس چندکی بدست آورده و خواص یکنوایی آنها را مورد مطالعه قرار داده و به مشخص‌سازی بر اساس این آنتروپی پرداخته شده ‌است. همچنین اندازه واگرایی تسالیس بر مبنای تابع چندک و شکل چندکی آن برای متغیر مانده عمر بدست آورده می‌شود. در نهایت یک برآوردگر برای آنتروپی مانده تسالیس چندکی معرفی شده و با مطالعه شبیه‌سازی، عملکرد آن ‌مورد بررسی قرار گرفته ‌است.