افزونگی و کاهش دو روش اصلی برای بهبود قابلیت اعتماد سیستم هستند. در روش افزونگی، قابلیت  اعتماد سیستم با افزودن مولفه‌های اضافی به برخی از مولفه‌های اصلی سیستم بهبود می‌یابد. در روش کاهش قابلیت اعتماد سیستم با کاهش نرخ شکست همه یا برخی از مولفه‌های سیستم افزایش می‌یابد. این مقاله به بررسی هم‌ارزی بین روش‌های افزونگی و کاهش براساس مفهوم عامل‌های هم‌ارزی قابلیت اعتماد می‌پردازد. یک فرمول بسته برای محاسبه عامل هم‌ارزی بقاء به‌دست می‌آید. این عامل، میزان کاهش در نرخ خطر مولفه‌(های) یک سیستم برای اینکه قابلیت اعتماد آن برابر با زمانی باشد که به یکی از روش‌های افزونگی بهبود یافته است را مشخص می‌کند. تاثیر اندازه اهمیت مولفه نیز در نتایج به‌دست آمده، مورد مطالعه قرار گرفته ‌است.