از میان بردار خروج‌های مختلف در سانسور فزاینده نوع دوم، یافتن بردار خروج بهینه با استفاده از رویکردهای بهینه‌یابی در آزمایشات طول‌عمر مورد توجه است. رویکردهای بهینه‌یابی چند-هدفه با در نظر گرفتن چند هدف بصورت همزمان، سعی در یافتن طرح بهینه می‌نمایند. در این مقاله با در نظر گرفتن دو معیار و استفاده از رویکردهای بهینه‌یابی ترکیبی، بردار خروج بهینه در سانسور فزاینده نوع دوم با مکانیسم خروج تصادفیِ وابسته مبتنی بر تابع ربط لوجیت به دست آورده می‌شود. مکانیسم خروج تصادفیِ وابسته مبتنی بر مدل لوجیت در نظر گرفته شده، شامل پارامترهای تنظیمی است که بوسیله آزمایشگر و با توجه به اهداف آزمایش و فواصل شکست احتمالی تنظیم و تعیین می‌گردد. این پارامترها، امکان تنظیم احتمال خروج را در مکانیسم سانسور در جهت کاهش هزینه و زمان آزمایش فراهم می‌کند. تعیین مقدار بهینه این پارامترها با توجه به معیار بهینگی مد نظر، بردار خروج بهینه را نتیجه می‌دهد. مطالعات شبیه‌سازی برای ارزیابی رویکرد بهینه‌یابی ترکیبی و مقایسه آن با معیارهای بهینه‌یابی تک-هدفه در مکانیسم سانسور تصادفیِ وابسته انجام می‌گردد. در انتها نتایج و پیشنهادات ارائه شده است
