---

یکی از معمول‌‌ترین روش‌های سانسور، سانسور فزاینده نوع دو از راست است. در این روش از سانسور، $n$ واحد در آزمایش قرار می‌‌گیرند و در زمان از کارافتادگی هر واحد تعدادی از واحدهای باقیمانده به تصادف از آزمایش خارج می‌شوند. این کار ادامه می‌یابد تا به ازای یک مقدار از قبل تعیین‌شده مانند $m$، زمان‌های از کارافتادگی $m$ واحد ثبت شوند و سپس آزمایش خاتمه می‌یابد. مسئله تعیین طرح بهینه سانسور در مدل سانسور فزاینده نوع دو، مسئله‌ای است که تاکنون بر اساس معیارهای متفاوتی موردمطالعه قرارگرفته است. مسئله دیگر در مدل سانسور فزاینده نوع دو انتخاب اندازه نمونه در شروع آزمایش، یعنی $n$ است. در این مقاله با فرض توزیع پارتو برای داده‌های موردبررسی و معیار اطلاع فیشر، تعیین اندازه نمونه بهینه یعنی $n_{opt}$ و همچنین طرح بهینه سانسور موردمطالعه قرار می‌گیرند. در انتها، به منظور ارزیابی نتایج به‌دست‌آمده محاسبات عددی و مثال واقعی با کمک نرم‌افزار $R$ ارائه‌شده‌اند.

---

امروزه کاربرد علم آمار در علوم دیگر از جمله علوم پزشکی بسیار رایج شده است.  اخیرا طرح بهینه بعنوان ابزاری برای افزایش کارایی در انجام آزمایش‌ها  در این علوم مورد توجه محققان است.
فارماکوکنتیک بعنوان شاخه‌ای از داروشناسی که وظیفه بررسی عملکرد دارو در موجودات زنده را دارد، از اهمیت خاصی در علوم پزشکی برخوردار است. هدف این تحقیق معرفی طرح‌های بهینه برای  مدل‌های مطالعات فارماکوکنتیک است. مدل‌های مورد استفاده در این مقاله، در متون آماری تحت عنوان مدل‌های غیرخطی شناخته می‌شوند. این مدل‌ها وابسته به پارامترهای خاص براساس فاکتورهای داروشناسی و نیز زمان بعنوان متغیر پیشگو کننده هستند. طرح‌های بهینه براساس توابعی از ماتریس اطلاع فیشر بدست می‌آیند. این توابع بعنوان معیارهای بهینگی شناخته می‌شوند. در این مقاله ما دو معیار A- و E- بهینگی را در نظر می‌گیریم. براساس این دومعیار طرح‌های بهینه موضعی برای مدل‌های  معرفی‌شده، بدست آورده می‌شوند.