باورها از عدم اطمینان نتیجه می‌شوند. عدم اطمینان گاهی اوقات از یک فرایند تصادفی وگاهی به دلیل کمبود اطلاعات حاصل می‌شود. در گذشته تنها راهکار در شرایط عدم اطمینان، نظریه احتمال بوده است. اما از چند دهه گذشته تا کنون، نظریه‌های گوناگون دیگری برای بررسی متغیرها و سیستم‌هایی که اطلاع نسبت به آنها کافی و دقیق نیست ارائه شده اند. یکی از این راهکارها نظریه توابع باور یا نظریه دمپستر-شفراست. این نظریه به عنوان تعمیمی از نظریه احتمال مورد توجه قرار گرفته است که امکان نمایش حالت های مختلفی از اطلاعات، یقین کامل تا عدم آگاهی کامل، را فراهم می‌کند. تابع باور یک روش برای استفاده احتمال ریاضی در قضاوت‌های ذهنی عرضه می‌کند. یک مدل برای نمایش توابع باور مدل انتقال باور است. این مدل از نظر مفهومی ‌مانند مدل بیز است. در این مدل باورها در دو سطح قرار دارند، یکی سطح باوری که در آن باورها قبول می‌شوند توسط تابع باور اندازه گیری می‌شوند، و دیگری سطح شرط بندی که در آن باورها می‌توانند برای تصمیم گیری استفاده شوند و توسط توابع احتمال اندازه گیری شوند. تفاوت این مدل با مدل بیزی در حضور سطح باور است. مدل بیزی این سطح را ندارد.